„ადამიანები რომ არ შემეწყალებინა, შეცდომებსაც არ დავუშვებდი. მაგრამ მე არ ვიქნებოდი მართალი, ამ ადამიანებისთვის ზურგი რომ შემექცია და რისკებზე არ წავსულიყავი“, - განაცხადა პრეზიდენტმა კავკასიის უნივერსიტეტის სტუდენტებთან შეხვედრისას.
მან იმ გარემოებებზე ისაუბრა, რითაც მსჯავრდებულთა შეწყალებისას ხელმძღვანელობდა. მარგველაშვილის განმარტებით, მან პენიტენციური გარემო იმ დროს გადაიბარა, როცა ნულოვანი ტოლერანტობის პოლიტიკის გამო, ადამიანები არაადეკვატურად დიდი სასჯელებით იხდიდნენ სასჯელს.
„მე, როგორც პოლიტიკოსმა, მივიღე სისტემა, რომლის წინააღმდეგაც ვიბრძოდი და მჯეროდა, რომ უსამართლო იყო. ჩვენ აქტიურად დავიწყეთ ამ ადამიანებისთვის სასჯელის შემსუბუქება. ძირითადად ეს ეხებოდა წინა ხელისუფლების დროს, არა პოლიტიკური ნიშნით, არამედ 3 ქათამი მოიპარა და შეკრებითობა, განკრებითობა და ათწლეულები იჯდა ციხეში. ჩვენ ამის გამოსწორება დავიწყეთ. დავუშვით თუ არა შეცდომები? - ერთმნიშვნელოვნად დავუშვით. მაგრამ ეს იყო ის პროცესი, რომელიც მე მორალურად უნდა ამეღო ჩემს თავზე. ამის ნაწილი იყო ის, რომ არ მიმაჩნდა და არც ახლა მიმაჩნია, რომ ნარკოტიკის მოხმარებისთვის ადამიანი უნდა იჯდეს ციხეში“,- განმარტა მარგველაშვილმა.
მისი შეფასებით, შეწყალებას მის წინააღმდეგ პოლიტიკურ იარაღად ის ადამიანები იყენებენ, ვინც არც აკვირდებოდა და არც აკრიტიკებდა „ნაციონალური მოძრაობის“ ნულოვანი ტოლერანტობის პოლიტიკას.
„იშვიათი გამონაკლისების გარდა, ჩვენი მმართველი პარტიის ძირითადი ბირთვი პოლიტიკურ ცხოვრებაში არათუ არ მონაწილეობდა, არც კი აკვირდებოდა და არ იციან, რას ვერჩოდით ან მიშას, ან ადეიშვილს. ახლა ამ ადამიანებმა გადაწყვიტეს, რომ ეს გადახდონ ჩემთან ბრძოლის მთავარი თემა. გაერთიანებულებმა და აღტკინებულებმა მთელი რიგი პიარ-კამპანია აწარმოეს ჩემ წინააღმდეგ. ბოლოს პარლამენტის თავმჯდომარემ დამდო ბრალი, ან კორუმპირებულიაო, ან სახელმწიფოს მიზანმიმართულად ასუსტებსო და მესამე აღარ მახსოვს. სამივე სისხლის სამართლის საქმე იყო და მე როგორც კანონმორჩილმა ადამიანმა, მოვითხოვე, წასულიყო პროკურატურაში და საქმე აღეძრათ ჩემ წინააღმდეგ. ბუნებრივია, ეს ვერ გააკეთეს. მერე ვუთხარი, პოლიტიკურად მაინც დამიპირისპირდით და იმპიჩმენტი მოაწყეთ-მეთქი, ვერც ეს გააკეთეს“,- განაცხადა მარგველაშვილმა.
