რამდენიმე წლის წინ, ერთ ხეობაში გადაღებისას ჯაბა გავიცანი. უცნაური კაცი იყო, ვენდერსის ფილმის `პარიზი, ტეხასის~ მთავარ გმირს მაგონებდა. სახლიდან ქრებოდა ხოლმე და მიდიოდა წინ, პირდაპირ, დაუსრულებლად. ერთ-ერთი ასეთი გაქრობის დროს, როდესაც მას ვეძებდით, აღმოვაჩინე, რომ ჯაბას არანაირი პირადობის დამადასტურებელი საბუთი არ აქვს და უბრალოდ, სახელმწიფოსთვის უხილავია. რამდენიმე კვირის შემდეგ მისი გვამი მტკვარმა გამორიყა. ვიღაცამ ის ტელეფონისა და ქურთუკის გამო მოკლა. ასეთ ადამიანებზე პირველად მაშინ დავფიქრდი. ადამიანებზე, რომლებიც ისე იბადებიან, ცხოვრობენ და კვდებიან, რომ მათ შესახებ არავინ არაფერი იცის და ვერც ვერასდროს გაიგებს. ისინი არ არიან მუშები ან სხვადასხვა უმცირესობის წარმომადგენლები, რომ აქტივისტები და არასამთავრობო ორგანიზაციები გამოესარჩლონ. მათ არ ჰყავთ არანაირი აუდიტორია, რომელსაც თავის სათქმელს ეტყვიან. ისინი უძლურნი, უხმო ადამიანები არიან, რომელთა სიცოცხლე და სიკვდილი არავის აინტერესებს. ეს ფოტოპროექტი სწორედ ამ ადამიანებზეა.