ჭყონდიდელი მიტროპოლიტი პეტრეს (ცაავა) წერილს, რომელიც 11 მარტს არის დაწერილი, მარტვილის წმინდა ნინოს მონასტრის წინამძღვარი, იღუმენია თამარ გამყრელიძე „ფეისბუქის“ საკუთარ გვერდზე დღეს აქვეყნებს:

„მესმის, მძიმე იყო ჯვარი ამა წლის 9 მარტს გამართული წმინდა სინოდის სხდომისა. სინოდის სხდომაზე, რომელიც, სამწუხაროდ, აღმოჩნდა მიკერძოებული სამართლით, ისევე როგორც საქართველოს ეკლესიის მრავალრიცხოვანი მრევლისა და მორწმუნე საზოგადოებისათვის, ასევე ჩემი სიმდაბლისთვისაც. წარმოუდგენელი და მოულოდნელი იყო, რომ სინოდის სხდომა ისევე ჩაივლიდა, აქცენტი მხოლოდ ჩემი უღირსებისათვის ესოდენ მკაცრი და უსამართლო განჩინების გამოცხადებით დასრულდებოდა, რაც მდივნის მიერ წაკითხული და ვეჭვობ, არა მის მიერ დაწერილი იქნა ყოველივე ეს, ნუთუ დღემდე ეკლესიის დისკრედიტაციის მძიმე ფაქტები არა გვაქვს, ან ჩემგან არ გსმენიათ სინოდის სხდომაზე ? ან ჩემს წინააღმდეგ დაწყებული და დაუსაბუთებელი ცილისწამებები ბრალდების სახით თქვენთვის ეკლესიის დისკრედიტაციას არ ნიშნავს? წარმოუდგენელია, სინოდის სხდომა, რომელიც ესოდენ სკანდალური „ციანიდის საქმის“ შემდეგ ჩანიშნული და ამ განსაცდელზე და არც ამ განსაცდელის გამომწვევ მიზეზებზე არ გამოიკვეთა განსაკუთრებული ინტერესი, ხოლო მამაოს მიერ საპყრობილიდან გამოგზავნილი წერილის წაკითხვა და მოსმენაც არ ჩათვალეთ აუცილებლად, რადგან წინასწარ, თითქოს დაკვეთით, დაწერილი წინადადებებით შემოიფარგლეთ და სრული ნდობა გამოუცხადეთ გამოძიებას, რომელშიც როგორც მე სინოდის წევრი არ გეთანხმებით.

რაც შეეხება ჩემს მიმართ წაყენებულ ბრალდების მუხლებს, კარგი იქნებოდა 34 კანონის განმარტება მიგეწოდებინათ საზოგადოებისთვის, რომელშიც აშკარა მიკერძოება იკვეთება - ამ კანონში ასევე ვკითხულობთ: პირველმა პირმა არაფერი მოიმოქმედოს სხვებთან შეუთანხმებლად... ანტიოქიის მე-9 კანონი კი დამატებას წარმოადგენს 34 კანონისა, ასევე ტრულის კრების მე-20 კანონი, რაც არასდროს დაგვირღვევია და უპირატესობას ყოველთვის ვაღიარებდით კათოლიკოსისა, მის შემავალ სამრევლოში კი არასდროს ჩავრეულვართ. უფრო მეტიც, ტელევიზიის ხელმძღვანელობა გვაძლევდა იმის საშუალებას, თუ ვინ მოგვეწვია სასაუბროდ და ეკრანიდან საქადაგებლად. ბალხამონის განმარტებით: „ნებადართულია სხვა ეპარქიაში მსახურება, თუკი თანხმობა განაცხადა ეპარქიის მმართველმა ეპისკოპოსმა“. დასამტკიცებლად ამისა, ბალხამონს მოჰყვა გრიგოლ ნაზიანზეკისა და ეფესოს მიტროპოლიტ იოანეს მაგალითი. შეგახსენებთ, რომ სინოდის წევრის ვალდებულებაა, დასმულ შეკითხვებს პასუხი გასცეს, აზრის დაფიქსირების უფლება კი სახარებაზეა დაფუძნებული. ზონარა უფრო მკაფიოდ განმარტავს: „მაგრამ ის არ შესცოდავს, თუკი კითხვით მიმართავს მას ვინმე სხვა ეპარქიიდან და იგი პირადულად უპასუხებს და დამოძღვრავს კიდეც“... ხოლო, 55 კანონით, კლირიკოსში ვის გულისხმობთ? ნუთუ თქვენ, წმინდა სინოდის სხდომის მდივანს, სენაკისა და ჩხოროწყუს მიტროპოლიტ შიოს, ღვთისმეტყველების დოქტორს, წმინდა ალექსი სენაკელის საფლავის მცველს არ გესმით, რომ ჭყონდიდელი მიტროპოლიტი მსგავს ხარისხსა და ბრალდებას არ ექვემდებარება და მიმართულია განდგომილთადმი. უხერხულია მსგავსი შეცდომების დაშვება...