„ურბანული ლაბორატორიის“ ხელმძღვანელი გიორგი ბაბუნაშვილი მეტროს ახალი სადგურის დიზაინს აფასებს და ამბობს, რომ შესაძლებელი იყო უკეთესი, უფრო საინტერესო დიზაინის შექმნა, თუმცა აღნიშნავს, რომ სადგურის მშენებლობა ჯერ არ დასრულებულა  და შესაძლებელია, რამე შეიცვალოს.

„ჩემი სუბიექტური აღქმაა, მაგრამ მე ამ ფოტოებზე დიზაინი ცოტა იაფფასიანი მეჩვენება, თუმცა სადგური ჯერ კიდევ არ არის დასრულებული და შეიძლება შეიცვალოს, ეს მაინც  წინასწარი ვარაუდია. რა თქმა უნდა, საბჭოთა პერიოდის პროექტები უფრო საინტერესო იყო, თუმცა მაშინ ბიუჯეტიც მეტი ჰქონდათ.

აღსანიშნავია, რომ თავდაპირველი პროექტი ძალიან საინტერესო იყო.  სადგურში იყო შიშველი კედლები, რადგან თავდაპირველი პროექტით, სადგური „უნივერსიტეტი“ უნდა ყოფილიყო „ვაჟა-ფშაველა“, ხოლო „ვაჟა-ფშაველას“ უნდა რქმეოდა „ბახტრიონი“. დღევანდელი „უნივერსიტეტი“ უნდა გაკეთებულიყო „ვაჟა-ფშაველას“ შემოქმედების მოტივებზე.

რა თქმა უნდა,  ჩვენ არ უნდა ჩავრჩეთ 80-იან წლებში. მას შემდეგ ძალიან ბევრი რამ შეიცვალა, თუმცა თანამედროვე სადგურიც შეიძლებოდა ყოფილიყო უფრო საინტერესო, ეს ცოტა ერთფეროვანია“- ამბობს გიორგი ბაბუნაშვილი.

სადგურ „უნივერსიტეტის“ ძველი პროექტი

მისი თქმით,  პირველად თბილისის მეტროში იგება უხმაურო ლიანდაგი, რელსები ერთმანეთთან არის შედუღებული და  გადასვლისას ხმაურს არ გამოსცემს.

„ეს სისტემები ჩვენთვის არის ინოვაციური, გერმანული ესკალატორები, სიგნალიზაციის სისტემები და ა.შ. თუმცა გარკვეულ ტექნიკურ გამოწვევებს უნდა უპასუხოს. ჩვენ გვაქვს საბჭოური სისტემა სხვა სადგურებში; ახალმა და ძველმა შეთანხმებულად უნდა იმუშაოს, ელექტროგაყვანილობის სისტემებმა, შუქნიშნებმა და ა.შ. ამაზე ახლა მიდის მუშაობა. ზაფხულში, როცა სამუშაოები დასრულდება, მატარებლები იმოძრავებს, მაგრამ მგზავრების გარეშე, რადგან უნდა გაიტესტოს ეს სისტემა“,- თქვა გიორგი ბაბუნაშვილმა.

მეტროსადგურ უნივერსიტეტის მშენებლობა 1985 წელს დაიწყო. ორი სადგურის მშენებლობა  ერთდროულად მიმდინარეობდა - ახლანდელი , „ვაჟა-ფშაველასა“ და „უნივერსიტეტის“.

გიორგი ბაბუნაშვილის თქმით, 1993 წელს, ფინანსური კრიზისის გამო, სამშენებლო სამუშაოები შეწყდა და 1997 წელს განახლდა, თუმცა დასრულდა მხოლოდ ერთი სადგური, „ვაჟა-ფშაველა“.

„2015 წელს განახლდა სადგურ „უნივერსიტეტის“ მშენებლობა, აზიის გამვთარების ბანკისგან მიღებული კრედიტით. მშენებლობისთვის გამოიყო 83 მილიონი ლარი. თავად სადგური 1993 წელს დასრულებული იყო თითქმის 90%-ით. ძირითადი ჰიდროიზოლაცია და ელექტრომოწყობილობები არ იყო გაკეთებული. 

ბაბუნაშვილი „ლიბერალთან“ საუბარში აღნიშნავს, რომ თავდაპირველად თბილისში 43 სადგურის მშენებლობა იყო დაგეგმილი, რაც ახლა წარმოუდგენელია, რადგან დიდ თანხასთანაა დაკავშირებული ერთი სადგურის მშენებლობაც კი. მისი თქმით, შესაძლებელია დაკონსერვებული ობიექტების ამოქმედება, როგორებიცა მეტრო „ახმეტელისა“ და „მარჯანიშვილის“ მეორე ამოსასვლელები.

„ურბანული ლაბორატორიის“ კვლევა - თბილისის მეტროს განვითარების პერსპექტივები

„მაგ: ახმეტელის მეტროს მეორე ამოსასვლელი, რომელიც თითქმის დამთავრებულია და გახსნის შემთხვევაში, შეუძლია, მნიშვნელოვნად განტვირთოს ახმეტელის მეტროსთან გადატვირთული მოძრაობა. დღეს ახმეტელი არის ყველაზე დატვირთული სადგური. გარდა ამისა, არის მარჯანიშვილის დაუმთავრებელი მეორე ამოსასვლელი, რომლის გახსნაც ასევე შესაძლებელია, ტექნიკურადაც და ფინასნურადაც. უფრო შორს თუ წავალთ, მესამე ხაზიც, „რუსთაველი“ – „ვაზისუბანი“, რომელიც, სავარაუდოდ, სრულად ვერასდროს ამოქმედდება, მაგრამ მისი ერთი ნაწილი, შესაძლებელია, დაუკავშრდეს არსებულ მეტროს ქსელს“,- თქვა გიორგი ბაბუნაშვილმა.

ფოტო ► ნახეთ როგორ გამოიყურება მეტროსადგური „უნივერსიტეტი“