.jpg)
როგორ მიიღეთ პოლიტიკაში წასვლის გადაწყვეტილება? ეს იყო „ნაციონალური მოძრაობის” შემოთავაზება და თქვენ დასთანხმდით, თუ თქვენივე ინიციატივით გადაწყვიტეთ მერობის კანდიდატად კენჭისყრა?
ეს იყო აზრთა თანხვედრა. გადაწყვეტილება სპონტანურად არ მიმიღია. ისე არ მომხდარა, რომ ერთ დღეს გავიღვიძე და ვთქვი, რომ პოლიტიკაში მივდივარ. ამაზე დიდი ხნის განმავლობაში ვფიქრობდი. ჩემს ცხოვრებას მაინც ვუკავშირებდი პოლიტიკას, ბოლო წლებში აქტიურად ვფიქრობდი ამაზე და როდესაც „ნაციონალური მოძრაობიდან” შემოთავაზება მივიღე, ბევრი მიზეზის გამო დავთანხმდი. პოლიტიკური ცხოვრების სტარტაპისთვის თვითმმართველობის არჩევნები საუკეთესო დასაწყისია. თბილისის მერის პოსტისთვის ბრძოლა ჩემთვის განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია, რადგან ვთვლი, რომ ჩემი ქალაქისთვის ვიბრძვი.
თქვენი კანდიდატურის წარდგენისას განაცხადეთ, რომ გაბრაზებული თბილისელების მერობის კანდიდატი ხართ და თავადაც ხართ გაბრაზებული. რამ გაგაბრაზათ და როდის გაბრაზდით?
გამაბრაზა იმან, რომ ჩვენი შვილები ყველაზე დაბინძურებულ ქალაქში იზრდებიან; რომ თბილისში ბოლო წლებში არცერთი მნიშვნელოვანი ინფრასტრუქტურული პროექტი არ განხორციელებულა, ქალაქი დაპაუზებულია; რომ ხალხი საათობით დგას საცობებში. გამაბრაზა იმ პრობლემებმა, რომელთა მოგვარებაც შესაძლებელია, და მათ გადასაჭრელად უბრალოდ პოლიტიკური ნება არ არსებობს.
და როდის გაბრაზდით? ამას იმიტომ გეკითხებით, რომ პრობლემები, რომლებიც ჩამოთვალეთ, არახალია და ჩვენ წინაშე „ნაციონალური მოძრაობის“ ხელისუფლებაში ყოფნის დროსაც იდგა.
კი, ადრეც იყო...
მაშინ თუ ბრაზობდით?
რა თქმა უნდა.
პოლიტიკაში წასვლისას ამისთვის შინაგანადაც მზად უნდა იყო, რომ იტვირთო პასუხისმგებლობა. ისე არ ხდება, რომ გაბრაზდე და მაშინვე წახვიდე პოლიტიკაში. პოლიტიკა ძალიან რთული პროფესიაა.
არანაკლებ რთული და საპასუხისმგებლო საქმიანობით იყავით დაკავებული ადრეც. რით გამოხატავდით თქვენს გაბრაზებას, თქვენს სამოქალაქო პოზიციას? მაგალითად, „რუსთავი 2“ კრიტიკულ სიუჟეტებს ამზადებდა თქვენი წარმდგენი პარტიის ხელისუფლებაში ყოფნის დროს?
როცა საჭირო იყო, რა თქმა უნდა, ამზადებდა. ხშირად ყოფილა, როცა რაღაც ხდებოდა. კი. თუმცა, ჩემი აზრით, როცა აქტიური ჟურნალისტი ხარ, პოლიტიკური განცხადებებისგან თავი უნდა შეიკავო.
სწორედ ამას ეხება ჩემი მომდევნო შეკითხვა. თქვენ საზოგადოებას, როგორც კანდიდატი, კურიერის ბოლო გამოშვებაში წარუდექით, სადაც ამომრჩეველს მიმართეთ და თქვით: „ვაპირებ თქვენთან ერთად და თქვენი სახელით შევიდე ბრძოლაში, გავიმარჯვო თბილისის მერის არჩევნებში, დავამარცხო ივანიშვილის კორუმპირებული და ანტიდემოკრატიული რეჟიმი”.
„მაუწყებელთა ქცევის კოდექსში" კი ვკითხულობთ:
მუხლი 15: ახალი ამბების გადაცემისას, მაუწყებელი ვალდებულია უზრუნველყოს მიუკერძოებლობის პრინციპის განუხრელი დაცვა;
მუხლი 16: ახალი ამბებისა გადაცემისას მაუწყებლისადმი წაყენებული მოთხოვნები: დაუშვებელია პროგრამაში რომელიმე პოლიტიკური პარტიის, საზოგადოებრივი, რელიგიური გაერთიანების ან სხვა ინტერესთა ჯგუფის მხარდამჭერი პოზიციის გამოხატვა;
მუხლი 29: მაუწყებლის თანამშრომელმა, რომელიც წარმოადგენს მაუწყებელს, არ შეიძლება საჯაროდ გამოხატოს მხარდაჭერა რომელიმე კანდიდატის ან პოლიტიკური პარტიის მიმართ.
რამდენად შეესაბამება კურიერში თქვენი გამოსვლა და კანონი ერთმანეთს?
მე დავასრულე კურიერი და ეს ბოლო სიტყვა იყო.
ეს იყო „კურიერის“ ეთერი, რომელიც პოლიტიკური განცხადებისთვის გამოიყენეთ. თქვენი აზრით, როგორ აისახებოდა ეს ტელეკომპანიაზე?
შესაძლოა ტელევიზიისთვის კარგი არ იყო, მაგრამ ეს ჩემი ბოლო ეთერი იყო. წარმოიდგინეთ, მე ყოველდღიურად, 15 წლის განმავლობაში, ძალიან ბევრი რამ შევალიე ამ საქმეს…
ანუ, იმსახურებდით?
არა, დამსახურებაზე არ არის. მე უბრალოდ ჩემი ემოციის გამოხატვა მინდოდა და თუ ეს გარკვეულწილად პოლიტიკურ განცხადებაში გადაიზარდა... არ ვიცი, ეს ვინ როგორ აღიქვა. შესაძლოა ვინმემ მიიჩნია, რომ ეს ეთერის ბოროტად გამოყენება იყო, თუმცა მე ვფიქრობ - ეს უფრო მაყურებელთან დამშვიდობება იყო.
თუმცა ეთერი არც ისე გაკლიათ, ხომ? არ ფიქრობთ, რომ „რუსთავი 2“ მიკერძოებულია თქვენი უკვე პოლიტსაქმიანობის გაშუქებისას?
ზოგადად ბოლო წლების არჩევნებს რომ თვალი გადავავლოთ, მათი გაშუქების ტენდენციას, ყველა საერთაშორისო დამკვირვებლის შეფასებით, „რუსთავი 2“ ერთ-ერთი ყველაზე დაბალანსებული ტელევიზიაა.
თქვენი საქმიანობისა და პერსონის გაშუქება მკვეთრად პოზიტიურია. „კურიერში" ასეთივე პოზიტიური გაშუქება მერობის სხვა კანდიდატების მიმართ არ შემინიშნავს. მაგალითად, ჯერ არ მინახავს სხვა კანდიდატები როგორ გაიზარდნენ, როგორი მოსწავლეები იყვნენ, როგორი სპორტული ცხოვრებით არიან დაკავებული...
ჯერ ყველაფერი წინ არის, კანდიდატი უნდა დაითანხმო, რომ ეს ყველაფერი გაკეთდეს, სხვა შესაძლოა არ დასთანხმდეს. მეორე ფაქტორი ის არის, რომ, მაპატიეთ, მაგრამ მე „რუსთავი 2-ის“ სარედაქციო პოლიტიკაში არ ვერევი. ისინი თავად წყვეტენ, რა და როგორ გააკეთონ. მე პასუხისმგებელი ვერ ვიქნები.
რა გამოგარჩევთ სხვა კანდიდატებისგან. თქვენ კი ხართ ცნობილი ტელეწამყვანი, მაგრამ, ამის გარდა, რა იცის თქვენზე ხალხმა? მაგალითად, რა იცის თქვენი ღირებულებებისა და შეხედულებების, საორგანიზაციო უნარების და ა.შ. შესახებ. რატომ უნდა მოგცეთ ხმა ამომრჩეველმა?
არა მგონია, ეს ყველაფერი მაყურებელმა არ იცოდეს. მე „რუსთავი 2-ს“ ყველაზე რთულ პერიოდში ვმართავდი.
ერთია ტელეკომპანიის ხელმძღვანელობა, და მეორე - მრავალმილიონიანი ბიუჯეტის მქონე დედაქალიქისა...
თქვენ თვლით, რომ ტელეკომპანიის ხელმძღვანელობა ადვილი საქმეა? განსაკუთრებით, მაშინ, როცა ხელისუფლებას ებრძვი?
განსხვავებული საქმეა.
მე ვიყავი არხის კრიზისმენეჯერი, სამი წელი გავატარე ბრძოლაში. მაშინ, როცა არხი იყო დაყადაღებული, ყველანაირი ფინანსური რესურსებისადმი წვდომა შეზღუდული გვქონდა, უნდა შეგვენარჩუნებინა ტელევიზიის მდგრადობა, მისი ფინანსური გამართულობა, სარედაქციო პოლიტიკა; ამას დამატებული ქვეყნის შიგნით და საერთაშორისო არენაზე იურიდიული ბრძოლა… ეს ყველაფერი, ბოდიში, მაგრამ ჩემს კისერზე იყო.
მრავალმილიონიანი ქალაქის მართვაზე არ არის საუბარი, ხომ? აქ საუბარია მერიის მართვაზე. მერია უნდა მართოს მერმა.
მერია არის თვითმმართველობის აღმასრულებელი ორგანო, რომელიც ქალაქზეა პასუხისმგებელი…
„რუსთავი 2-ში“, რომელიც მთელ საქართველოზე მაუწყებლობს, 1000-მდე ადამიანი მუშაობდა.
კეთილი. გადავიდეთ სხვა თემაზე. ვაკეში კოტე იოსელიანის წარდგენისას თქვენ ხაზი გაუსვით იმ ფაქტს, რომ კოტე იოსელიანი სამი თაობის ვაკელია, რატომ დაგჭირდათ ასეთი ხაზგასმა? რეაქციები ნახეთ ალბათ.
რეაქციები იმასაც მოჰყვა - ხომ არ ვთვლი, რომ თბილისის მერი აუცილებლად თბილისელი უნდა იყოს. არა, ასე არ მიმაჩნია. არავინ ვართ ხოხბის შთამომავლები. ჩემი წინაპრებიც ჩამოსული არიან ამ ქალაქში, ყველა ასე ვართ.
ეს ფრაზა გამოვიყენე იმიტომ, რომ თბილისის მერობის კანდიდატს თბილისი უნდა უყვარდეს, თბილისი უნდა იცოდეს.
და ეს მხოლოდ მაშინაა შესაძლებელი, როცა აქ თქვენი რამდენიმე თაობა ცხოვრობს?
არა, არა. უბრალოდ თბილისში უნდა იყო გაზრდილი, დიდი ხანი უნდა ცხოვრობდე თბილისში, რომ თბილისი იცოდე.
ეს დიდი ხანი რამდენია? ყველას გვახსოვს თქვენი წინამორბედი კანდიდატის, ნიკა მელიას ირონიული შეკითხვა მოქმედი მერისადმი - „რამდენი ხანია თბილისში ცხოვრობთ?“ როგორც ვხვდები, მელია დავით ნარმანიას მიერ თბილისში გატარებულ წლებს საკმარისად არ მიიჩნევდა. თქვენი აზრით, რამდენი წელია ოპტიმალური?
რამდენიც საკმარისია იმისთვის, რომ თბილისი კარგად შეისწავლო და თბილისის ქუჩებში Google Map-ით არ გადაადგილდებოდე. ეს კიდევ ერთი განმსაზღვრელი ფაქტორია, რაც მეტხანს ცხოვრობ ამ ქალაქში, მით უკეთ იცი მისი პრობლემები.
შესაძლოა, თქვენ პოლიტიკაში ახალი სახე ხართ, თუმცა რადგან პარტია „ნაციონალურ მოძრაობას“ წარმოადგენთ, ეს იმას ნიშნავს, რომ პასუხისმგებელი ხართ პარტიის ქმედებებზე…
ახლა როგორც მუშაობს პარტია, რა თქმა უნდა, ვარ.
წარსულზე რას იტყვით?
წარსულზე მე როგორ უნდა ვიყო პასუხიმგებელი? ვერც მიღწევებს მივიწერ და ვერც შეცდომებს.
მიწერაზე არ ვსაუბრობ. უბრალოდ, რადგან ამ პარტიას წარმოადგენთ, ამით იზიარებთ მის ბექგრაუნდს, მის ისტორიას, ახლა მისი წამომადგენელი ხართ…
მე გავიზიარე განახლებული „ნაციონალური მოძრაობის“ ბექგრაუნდი.
მნიშვნელოვანი განსხვავებაა ახალ და ძველ „ნაციონალურ მოძრაობას“ შორის?
პარტიაში მეტი გამჭვირვალობა, მეტი დემოკრატიაა, გადაწყვეტილებები მიიღება სრულიად კონსენსუსის გზით და არა ერთი ან ორი, ან სამი ლიდერი მიერ.
რომელი შეცდომების გამო დაკარგა თქვენმა წარმდგენმა პარტიამ ხელისუფლება (ამაზე მოგიწევთ საუბარი, თქვენ ამ პარტიის წარმომადგენელი პოლიტიკური ფიგურა ხართ)?
რა თქმა უნდა, მე ღიად შემიძლია საუბარი ყველა მის შეცდომაზე. თვითონაც გესაუბრებიან - ეს პრობლემა არ არის. მათი ხელისუფლების ბოლო წლებში განსაკუთრებით შეიმჩნეოდა ძალაუფლების გადამეტება, იყო ბევრი გახმაურებული საქმე, რომელიც ამ პარტიას კისერზე დააწვა. ჩემთვის ერთ-ერთი ყველაზე მძიმე რამ, რაც „ნაციონლაური მოძრაობის“ არასწორ გადაწყვეტილებებს უკავშირდება, „იმედში“ შევარდნაა.
მაგრამ ეს შეცდომები არ არი საკმარისი თქვენი შეხედულების იმდენად უარყოფითად შეცვლისთვის, რომ ახლა სწორედ ამ პარტიის კანდიდატი ხართ?
არსებობს გაფუჭებული და არსებობს გაკეთებული საქმეები. მათ შორის ძალიან დიდი სხვაობაა. გაკეთებული ბევრად წონის გაფუჭებულს. 2003 წლიდან 2012 წლამდე პერიოდს თუ განვიხილავთ, რა გზა გაიარა ქვეყანამ, საიდან სადამდე მივიდა, ეს ხომ მთლიანად იმ ხელისუფლებას უკავშირდება. ბნელი და კრიმინალური ქვეყნიდან ჩვენ მივიღეთ სახელმწიფო, სადაც ძალიან ბევრი ინსტიტუციონალური რეფორმა განხორციელდა.
რომელსაც თან ახლდა ადამიანის უფლებების მნიშვნელოვანი დარღვევები...
დიახ.
თქვენი, როგორც „ნაციონალური მოძრაობის“ კანდიდატის წინასაარჩევნო დაპირების მიხედვით, მერად არჩევის შემთხვევაში ერთ-ერთი პირველი საკითხი „სითი პარკის” ამ ქალაქიდან მოშორებაა. გავიხსენოთ ამ კომპანიის საქმიანობის დასაწყისი, ეს საკითხიც „ნაციონალური მოძრაობის“ შეცდომების სიას ხომ არ მივამატოთ?
რა თქმა უნდა. ეს იყო შეცდომა. ხელშეკრულებით მოხდა მძღოლების უფლებების უგულებელყოფა. „სითი პარკი“ საპარკინგე ადგილების შექმნასაც კი არ ცდილობს, რადგან მას აწყობს მეტი ადამიანის დაჯარიმება.
საკმაოდ მძიმე ხელშეკრულებაზეა საუბარი. როგორ აპირებთ ამ საკითხის გადაწყვეტას?
ხელშეკრულება უნდა შეწყდეს…
და კომპენსაცია ბიუჯეტმა გადაიხადოს?
არა, ახალმა ინვესტორმა, რომელსაც თბილისი შეღავათიან ხელშეკრულებას გაუფორმებს. შესაძლოა ნაკლები მოგება მივიღოთ ახალი კომპანიისგან, მაგრამ ინვესტორი ამ კომპენსაციას ერთბაშად ან ეტაპობრივად გადაიხდის.
ქალაქისთვის ერთ-ერთი ყველაზე მტკივნეული პროექტია - „პანორამა თბილისი“.
თქვენი მერობის კანდიდატად წარდგენის დღეს, „ლიბერალის" ჟურნალისტის შეკითხვას - არჩევნებში გამარჯვების შემთხვევაში რა გეგმები გექნებათ „პანორამა თბილისის" პროექტთან დაკავშირებით? - თქვენ უპასუხეთ: „მინდა, ზოგადად განვაცხადო, რომ ყველა პროექტი, რომელიც აშენებულია, რა თქმა უნდა, არ შეიძლება მშენებლობის პროცესში კერძო საკუთრებასთან ასე ხელაღებით მისვლა და მუშაობაში ხელის შეშლა“.
რატომ გადაწყვიტეთ პროექტ "პანორამა თბილისის" ამ ჭრილში განხილვა?
ის, რაც აშენებულია და ვინმეს ეკუთვნის, მისვლა და ბულდოზერებით დანგრევა არ შეიძლება. ეს იქნება ძალიან ცუდი. სხვა საქმეა, როგორ განვითარდება ეს პროექტი შემდეგ, რომ არც ქალაქის იერსახე დაზიანდეს და არც ეკოლოგია, რაც ახლა ფაქტად გვაქვს, რადგან უამრავი მწვანე ნარგავი გაიჩეხა ამ პროექტის გამო. მაგრამ, რაც უკვე აშენებულია, იმის დანგრევა და მოცილება არ შეიძლება.
როგორ აფასებთ თქვენს შანსებს?
საკმაოდ მაღლად.
რაიმე კვლევას ეყრდნობით?
NDI-ის უკვე ექნება კვლევების შედეგები. წინასწარი მონაცემები არ ვიცი, მაგრამ ეს კვლევები ჩემთან მიმართებაში შეიძლება მთლად ზუსტი არ იყოს, არა იმიტომ, რომ მან არაზუსტად გამოიკვლია რაიმე, უბრალოდ, როდესაც NDI-ის კვლევის ველი დაიწყო, მე ჯერ კანდიდატად დასახელებული არ ვიყავი.
არჩევნებში დამარცხების შემთხვევაში რას გეგმავთ? კვლავ ჟურნალისტიკას და „რუსთავი 2-ს“ დაუბრუნდებით თუ პარტიულ ცხოვრებას გააგრძელებთ?
არა, ჟურნალისტიკაში დაბრუნებას არ ვაპირებ. მე წავედი პოლიტიკაში.
