დღეს „რესპუბლიკური პარტია"თბილისის საკრებულოს პროპორციული სიის ათეულს წარადგენს. პარტიის სიის პირველ ხუთეულში, არც მეტი არც ნაკლები, ათონის მთაზე მოღვაწე ყოფილი ბერი მოხვდა; მეორე ხუთეულში კი „რესპუბლიკურ პარტიას" ღიად ლესბოსელი ქალი ჰყავს. პარტიამ უკვე განაცხადა, რომ მისთვის მნიშნელოვანია უმცირესობათა უფლებები. „რესპუბლიკელები" საჯარო სივრცეში საპატრიარქოს უპირისპირდებიან.
საქართველოს ისტორიაში ეს პირველი შემთხვევაა, როცა ღიად ლესბოსელი ქალი არჩევნებში მონაწილეობის გზით პოლიტიკურ ასპარეზზე გამოდის. ახალი კანდიდატისა და პარტიის ხედვების შესახებ „ლიბერალი" „რესპუბლიკელების" პოლიტიკურ მდივანს, თამარ კორძაიას ესაუბრა. იგი ამბობს, რომ ახალი კანდიდატის პრიორიტეტები მხოლოდ ლგბტ საკითხები არ იქნება. იმის გამო, რომ ის ლესბოსელია, მისგან მხოლოდ ლგბტ საკითხებზე მუშაობის მოლოდინი არ უნდა გვქონდეს.
***
ვინ არიან თქვენი ახალი კანდიდატები თბილისის საკრებულოს პროპორციულ სიაში და როგორ მოხვდნენ ისინი თქვენს რიგებში?
„რესპუბლიკურმა პარტიამ“ გააკეთა განაცხადი, რომ ის ქმნის ღია პლატფორმას და ნებისმიერ ადამიანს, ვისაც უნდა, რომ შეცვალოს მის ირგვლივ არსებული გარემო, აძლევს ტრიბუნას და მზად არის, გაიზიაროს ეს იდეები. იქ იყო ორი პირობა: არ უნდა იყოს პრორუსული ორიენტაციის ადამიანი და უნდა იყოს ლიბერალი თავისი არსით.
გვყავს ახალი ადამიანები, რომელთაც აქვთ პარტიის მხარდაჭერის იმედი. ზოგი მათგანი უპარტიოა, ზოგი - პარტიაში შემოვიდა; ზოგიერთი მათგანი მიიჩნევს, რომ ჩვენი და მათი პოზიციები გარკვეულ საკითხებში აბსოლუტურად თანხვდება და ეს არის შესაძლებლობა, რომ საკუთარი იდეები პოლიტიკის დონეზე განახორციელონ.
ჩვენს განაცხადს გამოეხმაურა ნინო ბოლქვაძე. ჩვენ ვამაყობთ ნინოს მოსვლით. ის მიიჩნევს, რომ ჩვენი პარტია გაიზიარებს მის იდეებს. მინდა გითხრათ, რომ ნინოს ძალიან საინტერესო იდეები აქვს უსაფრთხოების საკითხებთან დაკავშირებით, რაც ეხება როგორც გარემოს დაცვას, ასევე ადამიანის პერსონალურ უსაფრთხოებას. მას ძალიან ღრმა მოსაზრებები აქვს იმასთან დაკავშირებით, როგორ შეიძლება ადამიანისთვის ქალაქი გახდეს უსაფრთხო, ყველა არსებითი კომპონენტით. ამიტომ, როცა ნინოსნაირი კვალიფიციური ადამიანი გამოგვეხმაურა და ჩვენთან მუშაობის მზადყოფნა გამოხატა, ეს ჩვენი პარტიული წარმატებაცაა. ამდენად, ნინო არის ადამიანი, რომელიც უპარტიოდ, მაგრამ, როგორც პარტიის მეგობარი, ჩვენი მხარდაჭერით აპირებს ბრძოლას საკრებულოს წევრობისთვის.
პირველ ათეულში ასევე იქნება გიორგი ჭალიაშვილი - ის პარტიის წევრი და ძალიან კომპეტენტური ადამიანია ენერგეტიკის საკითხებში. ძალიან საინტერესო ხედვა აქვს თბილისის ენერგეტიკის სისტემის შესახებ. თინა გელეყვა, რომელიც პარიზში გაიზარდა. ძალიან საინტერესო ხედვა აქვს, როგორ შეიძლება თბილისი იყოს ჭეშმარიტად ევროპული ქალაქი. ჩვენი ახალგაზრდული ფრთის წარმომადგენელი გიორგი ჩუბინიძე, რომელიც ასევე აქტიური ადამიანია, ძალიან ინტენსიურად თანამშრომლობს ახალგაზრდულ პოლიტიკურ ორგანიზაციებთან. ტრისტან ჯინჭარაძე - საკრებულოს წევრი, ეკონომისტია.
ჩვენი უმთავრესი ღერძია, რომ თანასწორობისთვის ბრძოლა უნდა დავიწყოთ ქვევიდან, თვითმმართველობის დონიდან. ამიტომ არის ჩვენთვის გადამწყვეტი თვითმმართველობა.
როდესაც ნინო ბოლქვაძე ახსენეთ, აღნიშნეთ ყველა მისი მახასიათებელი, გარდა იმ იდენტობისა, რომლითაც მას საჯარო სივრცეში იცნობენ. ალბათ აღსანიშნავია, რომ ეს იქნება პირველი ღიად ლესბოსელი ქალი პოლიტიკაში. თქვენ ხშირად ახსენებთ უმცირესობებს, ღიად დაუპირისპირდით ეკლესიასაც. როგორი განაცხადია პარტიის მხრიდან ლესბოსელი ქალის პოლიტიკაში შემოყვანა?
ჩვენი პოლიტიკური განაცხადი არის ის, რომ ჩვენ ღია ბრძოლას ვუცხადებთ ყველა იმ ინსტიტუციას, რომელიც ეფუძნება ჩაგვრას, უთანასწორობას და რომელიც ხელს უწყობს საზოგადოებაში უთანასწორობის გაღვივებას. ამიტომ არის საპატრიარქო, როგორც ინსტიტუცია, ჩვენი ინტერესის ობიექტი, რომელიც ქადაგებს, რომ ქალმა ქმარს ფეხი უნდა დაბანოს, რომ სუროგაციით დაბადებული ბავშვები ცოდვის შვილები არიან და არ არიან სხვა ადამიანების თანასწორი, რომ ლესბოსელი და გეი არის ცოდვილი და ა.შ.
ჩვენ არ ვეხებით რელიგიურ დოგმატიკას. ჩვენ ვეხებით იმას, რომ როდესაც საჯაროდ ასე ქადაგებენ, ასეთ მოწოდებებს აკეთებენ. ეს გადადის პოლიტიკურ კონტექსტში და ის რეალურ ცხოვრებაში ჩაგვრის სახეს იღებს. ჩვენ ამის წინააღმდეგი ვართ. თუკი მორწმუნე ადამიანი არის რელიგიურად ცოდვილი, ეს მისი ცოდვა და ტვირთია, ეს ჩვენი ინტერესის სფერო არ არის.
გულდასაწყვეტია, რომ ღიად ლესბოსელი ადამიანის კანდიდატობა გაოცებას იწვევს ჩვენს საზოგადოებაში. პრობლემაა, რომ ეს უკვირთ. ნინო კომპეტენტური ადამიანია და ძალიან ბევრის გამკეთებელია სხვადასხვა სფეროში. როგორ შეიძლება ვისაუბროთ მის სექსუალურ იდენტობაზე, როდესაც მას უამრავ მნიშნელოვან თემაზე შეუძლია საუბარი. რა თქმა უნდა, მნიშვნელოვანია მისი მგრძნობელობაც ამ თემის მიართ. ასეთი მგრძნობელობის მქონე ადამიანი უთანასწორობის წინააღმდეგ ბრძოლაში ძალიან დიდ წვლილს შეიტანს, რაც ვთვლით, რომ „რესპუბლიკური პარტიის“ მიზანს აბსოლუტურად ემთხვევა. რელიგიურ ქვეყნებში, მაგალითად, სერბეთში, ჰყავთ ლესბოსელი პრემიერ-მინისტრი. მაგრამ იქ ეს საკითხი საუბრის თემა არ არის. იგი პროფესიონალიზმის გამო აირჩიეს. სექსუალური იდენტობა არ არის მთავარი, წამყვანი თემა. ჩვენც ვფიქრობთ, რომ ეს საკითხი სწორედ ასე უნდა განვიხილოთ.
ნინოს ამ თვალსაზრისით ძალიან საინტერესო იდეები აქვს: როგორ შეიძლება იყოს თბილისი უსაფრთხო ქალაქი ადამიანებისთვის - გარემოს დაცვის სფეროდან დაწყებული, პირადი ცხოვრების უსაფრთხოებით დამთავრებული. ის ძალიან კვალიფიციურია ამ საკითხებში.
როგორია თქვენი მოლოდინი ამომრჩევლის მიმართ? თქვენი ღირებულებები ლიბერალურია და, შეიძლება ითქვას, რომ პირველი პარტია ხართ, რომელიც ლგბტ თემის უფლებებზე ასე ხმამაღლა საუბრობს. თუმცა მოსახლეობის დიდ ნაწილს არ აქვს ასეთივე ლიბერალური განწყობები.
სამწუხაროა, რომ აქამდე არავის ულაპარაკია ამ საკითხებზე. არ ვართ წინ წასული ლიბერალური ღირებულებების თვალსაზრისით და ეს ძალიან მძიმედ აისახება ჩვენს ყოფაზე. „რესპუბლიკელებს“ შეგვეძლო, მარტივად გვესაუბრა პენსიებზე, სოციალურ გაჭირვებაზე, გაზრდილ პრემია-დანამატებზე და ა.შ. მაგრამ ამ თემების უკან ყოველთვის იმალება ძირითადი, ფუნდამენტური პრობლემები.
როდესაც ვამბობთ, რომ საპატრიარქო არ უნდა ფინანსდებოდეს, მაგალითად, ამით ვპირდებით ადამიანს პენსიის გაზრდას იმის ხარჯზე, რომ შევამცირებთ ადმინისტრაციული რესურსის ხარჯს, არ გავცემთ ამდენ პრემიას და დანამატს და დავარიგებთ მხოლოდ ხელფასს. როცა ვიღაცის ზედმეტი ანაზღაურება ძარცვავს საქართველოს მოქალაქეს; ასევე, როდესაც მილიონობით ფულს ვაძლევთ ეკლესიის მესვეურებს; როდესაც განუსაზღვრელი რაოდენობით მიწებს ვაძლევთ ეკლესიას - ეს ყველაფერი არის იმ ადამიანების ქონება, რომლებიც ამ ქვეყანაში ცხოვრობენ.
ამ საკითხებზე არავინ არასდროს საუბრობდა. ჩვენ გადავწყვიტეთ, რომ უკვე დროა, დავიწყოთ ამაზე საუბარი. ადამიანმა, რომელიც მიიჩნევს, რომ მხოლოდ ჩინოვნიკი ართმევს ფულს, უნდა გაიგოს, რომ ამას ჩინოვნიკი და ეკლესიის წარმომადგენელი ერთად აკეთებენ. როდესაც მის მიერ არჩეული ჩინოვნიკი საკრებულოს სხდომაზე შიშისგან თრთის და უარს ვერ ეუბნება ეკლესიის წარმომადგენელს მიწის გადაცემაზე, ის მისი წარმომადგენელი არ არის. ის არის გარიგებული ეკლესიასთან და ისინი შეთანხმებით ძარცვავენ ჩვენს თითოეულ მოქალაქეს.
ერთ დღეს ვიღაცამ უნდა დაიწყოს საუბარი იმაზე, თუ რა არის უთანასწორობის საფუძველი, საიდან მოდის უთანასწორობა. პატრიარქმა განაცხადა, რომ განათლება რწმენის გარეშე არ არის სიკეთის მომტანი. ის ავტორიტეტული ფიგურაა, ადამიანებზე ახდენს გავლენას და ამის გამო პასუხისმგებლობა უნდა იგრძნოს, უნდა იგრძნოს საკუთარი სიტყვის ძალა.
აქედან გამომდინარე, მისი ტექსტები არ უნდა მოუწოდებდეს ადამიანებს უთანასწორობის ნიშნით ძალადობისკენ. ბოლოს და ბოლოს, ჩვენთვის არ არის მთავარი რამდენ ხმას მივიღებთ, ჩვენთვის მთავარია, ხმა ამოვიღოთ. სამწუხაროდ, 21-ე საუკუნეშიც იმ ეტაპზე ვართ, რომ უნდა გავბედოთ და ამოვიღოთ ხმა.
ანუ უშვებთ იმას, რომ პარტია შესაძლოა განწირული იყოს ამ არჩევნებში?
არა, ჩვენ ამას არ ვუშვებთ. არ ვფიქრობთ, რომ ლიბერალები ამ ქვეყანაში ისე ცოტანი არიან, რომ „რესპუბლიკური პარტია“ საერთოდ არ მიიღებს ხმებს. ჩვენ ვფიქრობთ, რომ ერთობლივი ანტიკამპანია, რომელიც „რესპუბლიკური პარტიის“ წინააღმდეგ ხორციელდება, იმდენად ძლიერია, რომ, რა თქმა უნდა, მუშაობს, თავისას აკეთებს.
ეს იქნება გარიგება ხელისუფლებისა და რიგი საეკლესიო პირების მიერ. ყველას არ ვგულისხმობ, როგორც ხელისუფლებაში არიან წესიერი ადამიანები, ასევე არიან ამ ინსტიტუციაშიც. მაგრამ მართვის სტრუქტურა და ურთერთსარგებლიანი გარიგებები ორივე მათგანისთვის მისაღებია.
ის, რომ ყველა ადამიანი კანონის წინაშე თანასწორია; რომ არ შეიძლება ადამიანი დაჩაგრო; არ შეიძლება, არც ხელისუფალმა, არც ეკლესიის წარმომადგენელმა წაართვას ადამიანს სოციალური დახმარება - არა მგონია, რომ ამის გამზიარებელი ადამიანები არ იყვნენ საქართველოში და არ ესმოდეთ, რაზეა საუბარი.
ის მძლავრი ძალა, რომელიც ხვდება, რომ აქ სიმართლის შეტანა მისი სისტემის შერყევის მცდელობაა, და ჩვენ ერთხელაც აუცილებლად შევარყევთ ამ სისტემას, რა თქმა უნდა, ეს ხელს არ აძლევს მას და ჩვენ წინააღმდეგ თავის მანქანას აამოქმედებს. რა თქმა უნდა, ეს მუშაობს. უამრავი საინფორმაციო საშუალება, გვერდები, რომლებიც მუშაობენ ჩვენ წინააღმდეგ - არის ყალბი.
თქვენ ხაზგასმით აღნიშნეთ, რომ დროა, ვინმემ ამ თემებზე დაიწყოს საუბარი. რატომ მაინცდამაინც ახლა?
ვერ დაგეთანხმებით, რომ ახლა დავიწყეთ ამაზე საუბარი. შეიძლება, ეს გაიზიაროთ, შეიძლება, არა, მაგრამ ჩვენ ამას წინააღმდეგობას დიდი ხნის განმავლობაში ვუწევდით. როდესაც პატრიარქმა მოგვიწოდა, ნუ ანგრევთ სახელმწიფოს თვითმმართველობის კოდექსის მიღებითო, მე მაშინ პარლამენტის წევრი ვიყავი. პირდაპირი მუქარა იყო, ჩვენ ამას არ დავუშვებთო. ეს გავაპროტესტეთ და მაშინაც ვამბობდით, რომ პატრიარქს უნდა ესმოდეს საკუთარი პასუხისმგებლობა, თუ რამხელა ძალა აქვს მის სიტყვას. მისმა ძალამ გამოიწვია სწორედ ის, რომ ვიღაცებთან გარიგებით პარლამენტის სხდომა ჩაიშალა და თვითმმართველობის კოდექსის განხილვა გადაიდო.
ანტიდისკრიმინაციულ კანონზე პარლამენტში სასულიერო პირებთან სერიოზული დაპირისპირება გვქონდა. მათი იქ მონაწილეობა ყველანაირ ზღვარს სცდებოდა. იქვე ვუთხარით, რომ ეს იყო ძალადობა სახელისუფლებო ორგანოებზე. ჩვენ ვიყავით ერთადერთი პარტია, რომელმაც ხელი არ მოაწერა საკონსტიტუციო ცვლილებების პროექტს, სადაც ქორწინება არის ქალისა და მამაკაცის ერთობა. სხვა პარტიებმა ეს ვერ მოახერხეს. ამიტომ, ვფიქრობ, რომ ჩვენი შესაძლებლობების ფარგლებში, ყოველთვის ვახერხებდით ჩვენი სიტყვის თქმას.
ახლა გადავწყვიტეთ, რომ უკვე დროა. ცოტა დაგვიანებულიც კი არის. მხოლოდ ერთ თემაზე არასდროს ვლაპარაკობდით. ყოველთვის გამოვდიოდით ჩაგვრის, ძალადობის წინააღმდეგ. ანტიდისკრიმინაციული კანონის მიღებაც ჩვენი ძალიან დიდი ბრძოლის შედეგი იყო. აქედან გამოდინარე, ვფიქრობ, რომ არასდროს ვყოფილვართ ჩუმად. ახლაც ვფიქრობთ, რომ საპატრიარქო, რომელიც პროგრესის, თანასწორობის წინააღმდეგია, რომლის შიგნითაც შესაძლოა, ძალიან დიდი რუსული საქმიანობა ტრიალებდეს, ჩვენი ძირითადი სამიზნეა და ყველა ადამიანი, რომელიც ამ პროცესში ჩვენთანაა, გვაძლიერებს. ჩვენი აზრით, გვაძლიერებს ჩვენი სწორი ხედვა.
ამ საკითხებზე ხმამაღლა საუბარი დაიწყეთ ახალი შემადგენლობით. შეიძლება ითქვას, რომ ეს გახდა განხეთქილების მიზეზი, როდესაც დავით უსუფაშვილმა და მასთან ერთად სხვა ადამიანებმა პარტია დატოვეს?
მე ვერ ვიტყვი ამას, ვერც დაგიდასტურებთ და ვერც უარვყოფ, იმიტომ, რომ პარტიიდან უსუფაშვილის წასვლა ისე მოხდა, რომ მას ამ თემაზე ჩვენთან დისკუსია არ ჰქონია. მე მხოლოდ იმ განცხადების ფარგლებში შემიძლია საუბარი, რომელიც მან საჯაროდ გააკეთა. მან თქვა, რომ - დიახ, ჰქონდა იდეოლოგიური სხვაობა პარტიის დარჩენილ ხელმძღვანელობასთან.
რას გულისხმობდა ეს?
არ ვიცი. მე ვერ გეტყვით, რას გულისხმობდა. ალბათ უმჯობესი იქნება, რომ მან გააკეთოს ეს განმარტება. მე მხოლოდ მისი განცხადებით ვხელმძღვანელობ, სხვა ტიპის კომენტარი ჩემგან არაეთიკური იქნება.
თქვენ ახსენეთ, რომ „რესპუბლიკური პარტია“ იყო ერთადერთი, რომელმაც მხარი არ დაუჭირა კონსტიტუციაში ქორწინების ქალისა და მამაკაცის ერთობად განსაზღვრის საკითხს, თუმცა გვახსოვს „საერთაშორისო გამჭვირვალობა საქართველოს“ გზამკვლევი, სადაც თავდაპირველად მითითებული იყო, რომ „რესპუბლიკური პარტია“ მხარს უჭერდა ქორწინების თანასწორობას, თუმცა შემდგომ პარტიამ ეს უარყო.
მაშინ ჩვენ ეს განვმარტეთ. მე ამიხსნეს, რომ თანხვედრა „რესპუბლიკურ პარტიასთან“ მაინც ექნება იმდენივე ადამიანს, რამდენსაც ჰქონდა [განურჩევლად იმისა, დაემთხვეოდა თუ არა ერთმანეთს ჩვენი ხედვები ქორწინების საკითხზე].
მეორე საკითხია ის, რომ ეს კითხვარი შევავსე პირადად მე, თამარ კორძაიამ, და მეგონა, რომ ვავსებდი, როგორც ერთი პოლიტიკოსი თამარ კორძაია და არ ვავსებდი პარტიის სახელით. გავაკეთეთ განმარტება. ბუნებრივია, ამ პარტიაში იყვნენ ადამიანები, რომლებიც მიიჩნევდნენ, რომ კონსტიტუციაში [ქორწინების ქალისა და მამაკაცის ერთად განსაზღვრის შესახებ] ჩანაწერი უნდა ყოფილიყო. და ეს იყო დისკუსიის თემა პარტიაში. მაგრამ ამ პარტიის სიძლიერე მაშინაც ის იყო, რომ ჩვენ მივაღწიეთ კონსესუსს და ვთქვით, რომ კონსტიტუციაში ჩანაწერი სრულყოფილია და დამატებითი ცვლილება საჭირო არ არის - ეს იყო დათმობა ორივე მხრიდან.
ვფიქრობ, ცოტა უსამართლოდ შეგვაფასეს, რადგან მაინც გამოვიჩინეთ პოლიტიკური უნარი შიდა პოლიტიკური შეთანხმებისა, როცა საზოგადოების მხრიდან ამ წნეხს ვერცერთმა [სხვა] პოლიტიკურმა პარტიამ ვერ გაუძლო. ჩვენ გავუძელით და არ მოვაწერეთ ხელი ამ ჩანაწერს. ჩვენ მიმართ მოთხოვნა ალბათ იყო მეტი, მაგრამ ეს მოვლენები ობიექტურად უნდა შეფასებულიყო მაშინაც.
ჩვენთვის არ შეიძლება არსებული პრობლემებისგან გაქცევა, რომლებიც თანამედროვე დემოკრატიულმა სამყარომ უკვე გადალახა. ყველაფერი უნდა გავაკეთოთ იმისთვის, რომ დავამკვიდროთ ცხოვრების ის სტანდარტი, რომელიც თანამედროვე დემოკრატიულ სახელმწიფოებშია, სადაც ადამიანი არის ძირითადი ღირებულება, ადამიანის სწრაფვა ბედნიერებისკენ ბუნებრივ მოვლენად ითვლება.
ჩვენ ამას უნდა მივაღწიოთ. გავუგოთ ერთმანეთს, რომ ადამიანს უნდა, იყოს ბედნიერი და ეს არის ჩვეულებრივი მოვლენა, ასეც უნდა იყოს და ის არ უნდა თრგუნავდეს საკუთარ სურვილებს, საკუთარ ინტერესებს.
თქვენ შექმენით საარჩევნო ბლოკი „თავისუფალ დემოკრატებთან“. მოგვიანებით ეს ბლოკი დაიშალა. ეს „რესპუბლიკელების“ ლიბერალურ ხედვას უკავშირდება?
არა, რადგან ბლოკი შეიქმნა და ისე დაიშალა, რომ ამ თემაზე საუბარი ვერც კი მოვასწარით. საბოლოო ჯამში, „თავისუფალმა დემოკრატებმა“ გადაწყვიტეს, რომ არ მიიღონ მონაწილეობა არჩევნებში. ამაზე განცხადებაც გააკეთეს, თქვეს, რომ არ არიან მზად ამ არჩევნებისთვის. ჩვენ პატივს ვცემთ მათ გადაწყვეტილებას, თუმცა ვფიქრობთ, რომ არჩევნებში მონაწილეობის არმიღება პარტიისთვის შესაძლოა დამანგრეველი იყოს.
ამიტომ, მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენს პარტიას არანაკლები დარტყმები ჰქონდა ბოლო პერიოდში და ჩვენ არ ვიცით, რა შედეგი გვექნება ამ არჩევნებში, ვთვლით, რომ პარტია არის მებრძოლ ადამიანთა ერთობა კონკრეტული იდეისთვის. ყველა არჩევნები ქვეყანაში არის ასპარეზი იმისთვის, რომ შენი იდეების გაძლიერებას შეუწყო ხელი. ამაში არმონაწილეობა ნიშნავს იმას, რომ ფაქტობრივად რაღაცაზე უარს ამბობ.
ამიტომაც, ჩვენ მივიჩნევთ, რომ თვითმმართველობის არჩევნები არის უმნიშვნელოვანესი. გვჯერა, რომ ძლიერი თვითმმართველობა არის ფუნდამენტი დემოკრატიული სახელმწიფოსი. აქედან იწყება მშენებლობა. თუ თვითმმარველობა იქნება მრავალფეროვანი, ეს არსებითად განსაზღვრავს საპარლამენტო არჩევნებსაც. ამიტომ, ამ არჩევნებში არმონაწილეობა, ჩვენი აზრით, დაუშვებელია.
ფიქრობთ, რომ კოალიციაში ყოფნის დროს „ქართული ოცნება“ ბოჭავდა თქვენს თავისუფლებას?
კი, მაგრამ ჩვენც ვბოჭავდით მათ. მაგალითად, საჯაროდ აღიარებენ, რომ თვითმმართველობის კოდექსი „რესპუბლიკელების“ დამსახურება იყო. ჩვენი დამხსახურება 7 ქალაქი, რომ თვითმმართველი ქალაქი იყო; ის, რომ 50%-იანი ბარიერი არსებობს მერობის კანდიდატებისთვის, ეს თურმე ჩვენი დამსახურება არ ყოფილა. რაც მათ უნდათ, დაიტოვეს - მათი დამსახურებაა და რაც არ უნდათ - „რესპუბლიკელების“. ჩვენ ბევრს ვაკეთებდით ამ პროცესში, ბევრი ვიმუშავეთ ანტიდისკრიმინაციული კანონის მიღებაზე. ბევრი ვიმუშავეთ ევროკავშირთან ასოცირების ხელშეკრულებაზე.
ჩვენი წვლილი შეგვქონდა პროცესში. იყო საკითხები, რომელთაც, შესაძლოა, ასე ღია შედეგი არ ჰქონდა, მაგრამ რაღაცებს ვაჩერებდით, მაგალითად, რამე მუხლები ამოგვეღებინებინა კანონიდან.
არაიდენტიფიცირებადი პატრულით რომ ხდება დღეს გადაღება, ვინმემ იცის, სად იღებს ეს პატრული? შეგიმჩნევიათ? მე არ შემიმჩნევია. ჩვენ ამას ძალიან ვეწინააღმდეგებოდით. იურიდიულ კომიტეტში დავიბარეთ მინისტრი, მინისტრის მოადგილე და ვუთხარით, რომ ამის კატეგორიული წინააღმდეგი ვიყავით, რომ თუ ეს კანონში დარჩებოდა, მაშინ ამის წინააღმდეგ გამოვიდოდით. ასეთი ძალიან ბევრი შეიძლება გავიხსენოთ.
ვფიქრობ, რომ ჩვენი იქ ყოფნა არ იყო უნაყოფო. გააჩნია საიდან შევხედავთ. ვფიქრობთ, რომ ბევრი ცუდი პროცესი შევაჩერეთ. მაგრამ იქნებ უკეთესიც ყოფილიყო, დროზე ადრე გამოვსულიყავით კოალიციიდან და დღეს მეტი პარტიული შედეგი გვქონოდა. ეს უკვე დღევანდელი მსჯელობის და შეფასების საგანია, თუმცა მაშინ ვფიქრობდით, რომ ისე მეტს ვაკეთებდით, უფრო საჭირო ვიყავით პოლიტიკაში. თურმე ჩვენი ამომრჩეველი ასე არ ფიქრობდა. ეს აისახა კიდეც 2016 წლის არჩევნების შედეგებზე.
