ბასა ჯანიკაშვილი - ბატონო ჯონ, გმადლობთ, რომ დათანხმდით ინტერვიუს. პირველ რიგში მაინტერესებს თქვენი საიდენტიფიკაციო კოდი და დაზღვევის ნომერი.

ჯონ ბასი - რატომ მიკეთებთ ამას?

ბ.ჯ. - თქვენ მართაც ა.შ.შ.-ს ელჩი ხართ საქართველოში?

ჯ.ბ. - დიახ, გარწმუნებთ.

ბ.ჯ. - თქვენ მართლაც ამერიკის მოქალაქე ხართ? იქნებ, თქვენ სხვა ქვეყნის აგენტი ხართ და შეცდომაში შეიყვანეთ ჩემი ობამა და საქართველოში შემთხვევით აღმოჩნდით?

ჯ.ბ. - მე ყოველთვის ვიცოდი და მაფრთხილებდნენ, რომ ქართველი ჟურნალისტები არაპროფესიონალები არიან.

ბ.ჯ. - მე ქართველი არა ვარ. მე სომეხი ჟურნალისტი ვარ, „ლიბერალნაია არმენიას" კორესპონდენტი.

ჯ.ბ. - აა, მაშინ გისმნენთ.

ბ.ჯ. - როგორ შეიძლება თქვენნაირი დიდი ადამიანი ისეთ  უსუსურ და არშემდგარ ქვეყანაში მსახურობდეს, როგორიც საქართველოა?

ჯ.ბ. - ვერ ვიტყოდი ასე. საქართველო დემოკრატიის გზას ადგას, განსხვავებით თქვენი ქვეყნისაგან, სასომხეთისაგან. და უმჯობესია, ბატონო ბასა ჯანიკიან, თქვენს პრობლემებზე ვისაუბროთ. ჩემმა პრეს ცენტრმა მითხრა, რომ ჟურნალი „ლიბერალის"კორესპონდენტს ვხვდებოდი.

ბ.ჯ. - ჩვენ, ქართველები და სომხები ყოველთვის ერთ მხარეს ვართ. ამიტომ, დიდი ბოდიში, მაგრამ მოგატყუეს. მოდით, 26 მაისის დარბევას შევეხოთ.

ჯ.ბ. - ეს დარბევა არ იყო. ეს იყო პოლიციის ოპერაცია არასანქცირებული მომიტინგეების წინააღმდეგ, რომელიც კანონის ფარგლებში განხორციელდა. ნებისმიერი ქვეყნის მთავრობა, როდესაც მას...

ბ.ჯ. - უკაცრავად, თქვენ თუ ნახეთ დარბევის კადრები?

ჯ.ბ. - კიდევ ერთხელ ვიმეორებ, ეს დარბევა არ ყოფილა.

ბ.ჯ. - კი ბატონო, ტერმინებზე ნუ ვიკამათებთ. აქციის დაშლის ვიდეო მასალა თუ ნახეთ?

ჯ.ბ. - დიახ, გულდასმით გავეცანი.

ბ.ჯ. - მსგავსი რამ თუ გინახავთ?

ჯ.ბ. - როგორ არა! ორი ათას შვიდი წლის შვიდ ნოემბერს.

ბ.ჯ. - ის კადრი თუ ნახეთ, ერთ კაცს შვიდი პოლიციელი რომ ურტყამს?

ჯ.ბ. - დიახ ვნახე.

ბ.ჯ. - ის თუ ნახეთ, ხელბორკილ დადებული ადამიანი ძირს რომ არის გართხმული და პოლიციელი წიხლს რომ ურტყამს?

ჯ.ბ. - დიახ, ვნახე.

ბ.ჯ. - ის თუ ნახეთ...

ჯ.ბ. - ყველაფერი ვნახე, თავს ნუღარ იწუხებთ ზედმეტი კითხვებისაგან. მიუხედავად ყველაფრისა, ეს არ იყო დარბევა. პოლიციელების ცალკეული ქმედება არ ნიშნავს სახელმწიფოს მიერ განხორციელებული სპეც-ოპერაციის მიზანშეწონილობაზე მსჯელობას. ძალის გადამეტება პოლიციის ცალკეული თანამშრომლების მიერ ყველა ქვეყანაში ხდება.

ბ.ჯ. - რას მელაპარაკებით? და რა ბედი ელით ხოლმე ასეთ პოლიციელებს?

ჯ.ბ. - რა თქმა უნდა, ასეთი ქმედება დასჯადია. არ შეიძლება ძალის გადამეტება.

ბ.ჯ. - და ჩვენთან, საქართველოში ასეთ პოლიციელს რომ დააწინაურებენ ეს თქვენში ეჭვს ხომ არ იწვევს?

ჯ.ბ. - მე საქართველოს შიდა პოლიტიკურ საქმეებში არ ვერევი.

ბ.ჯ. - ეს პოლიტიკა არ არის. თქვენი უპასუხისმგებლო განცხადებებით ანტი ამერიკულ განწყობის ზრდას რომ უწყობთ ხელთ თუ იცით? გრძნობთ ამას?

ჯ.ბ. - არა, ვერ ვგრძნობ.

ბ.ჯ. - სამწუხაროა. როდესაც რუსეთის არმიას თბილისის ქუჩებში მოსახლეობა სიხარულით შეეგებება, ამაში ლომის წილი თქვენი განცხადებების და პოზიციის ბრალიც იქნება.

ჯ.ბ. - მე რა შუაში ვარ?

ბ.ჯ. - რა თქმა უნდა, არაფერ შუაში არ ხართ. საპროტესტო აქციას უთანაგრძნობ თუ არა, ადამიანების დაშლა, დარბევა, დაჭერა, მხოლოდ იმის გამო რომ ისინი სხვაგვარად ფიქრობენ...

ჯ.ბ. - დიდი მადლობა, შეხვედრაზე მაგვიანდება.

ბ.ჯ. - ერთხელაც იქნება და შევხვდები სადმე ფორუმზე ან ბატონ ობამას ან ქალბატონ კლინტონს და ყველაფერს ვეტყვი.